■ یادی از حسین پناهی بخش عمومی

خدا رحمتش کنه که دریای احساس و ادمیت بود

خداوند رحمتش کند . ممنون

چه مهمانان بی دردسری هستند مردگان نه به دستی ظرفی را چرک میکنند نه به حرفی دلی را آلوده
تنها به شمعی قانع اند و اندکی سکوت.حسین پناهی ...یادش گرامی.

سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز

روحش شاد

خدایش بیامرزاد که از سر دنیای ما سر بود.

خدایا شکرت ، ما دیگر فقیر نیستیم . دیروز پزشک آبادی گفت : چشمهای پدرم پر از مروارید است .
زنده یاد : حسین پناهی

خیلی متن جالبی بود و قابل تامل .ممنونم

گاهی حجم یک کلاغ ، کنتراست یک تابلو را حفظ میکند ! ( زنده یاد حسین پناهی )

البته زنده یاد پناهی هم حتما می دونستن و حس می کردن دریای عشق و محبتی که پشت اون سیلی موج می زنه. مادر، خنجری به قلب خودش فرو می کنه تا سیلی به صورت جگرگوشه اش بنوازه که یاد بگیره برای فردا باید کوه باشه...